อะไรจะเกิดขึ้นถ้าแม่น้ำโขงต้องเผชิญกับสภาพไร้ตะกอน ในยุคที่มนุษย์เอาแต่ได้อย่างเดียว โดยไม่คำนึงถึงธรรมชาติ

 

 

 

ประสบการณ์จากการเป็นที่ปรึกษาโครงการฟื้นฟูแม่น้ำสินธุ โดย USAID

 

 

 

ธรรมชาติของแม่น้ำจะกัดเซาะตะกอนจากภูเขาต้นน้ำและลำเลียงไปตกตะกอนที่ปากแม่น้ำริมทะเล

 

 

เขื่อนเป็นตัวดักตะกอนทำให้น้ำที่ผ่านออกมามีสภาพ "ไร้ตะกอน" (Hungry River) จะเกิดการกัดเซาะอย่างหนักต่อตลิ่งและท้องน้ำ 

 

 

 

 

นางฮิลลารี่ คลินตั้น เมื่อครั้งเป็นรัฐมนตรีต่างประเทศสหรัฐอเมริกา เข้าร่วมประชุมผู้นำประเทศลุ่มน้ำโขงที่กัมพูชา เมื่อปี 2555 เตือนให้ระวังบทเรียนจากแม่น้ำมิซซีสซิปี้ 

 

 

 

 

 

 

แม่น้ำโขงปัจจุบันตกอยู่ในสภาพ "แม่น้ำหิวโหย" 

 

 

 

ความเสียหายที่จะเกิดขึ้นในอนาคตอันไกล้คือ "สัตว์น้ำชนิดต่างๆจะหายไป" ผู้คน 60 ล้านจะขาดอาหารโปรตีน เคยบรรยายเรื่องนี้เมื่อปี 2013 ในนามของโครงการ Mekong Water Dialouge IUCN 

 

 

 

 

ประเทศในยุโรปและอเมริกาประสบปัญหา "แม่น้ำหิวโหย" มานานแล้ว พวกเขาต้องแก้ปลายเหตุด้วยการขนหินกรวดไปเทลงท้ายเขื่อนอย่างต่อเนื่อง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ข้อเสนอทางแก้ไขของแม่น้ำโขงคือเปิดช่องระบายตะกอนที่ใต้เขื่อน