เพื่อตรวจสอบสิ่งต่างๆ เช่น มีผลึกที่อาจบ่งชี้ว่ามีนิ่วหรือเซลล์เม็ดเลือดขาวหรือไม่ ซึ่งอาจเป็นสัญญาณของการติดเชื้อ จากนั้นจึงเพาะเชื้อในปัสสาวะเพื่อตรวจสอบว่ามีการติดเชื้อหรือไม่และระบุแบคทีเรียที่ก่อให้เกิด หากไม่มีการเพาะเชื้อ  สัตว์เลี้ยง  สัตวแพทย์ของคุณสามารถคาดเดาได้ว่ายาปฏิชีวนะชนิดใดเหมาะสมหรือจำเป็นจริงๆ หรือไม่ โดยทั่วไป ยาปฏิชีวนะจะไม่ถูกระบุ ยกเว้นสำหรับการติดเชื้อทางเดินปัสสาวะที่ทราบ มีเอกสาร และได้รับการพิสูจน์แล้ว เจมส์กล่าว แบคทีเรียฉลาดมากและพวกมันเรียนรู้ที่จะไม่สนใจยาปฏิชีวนะและไม่ตอบสนองต่อพวกมัน การใช้ยาปฏิชีวนะเมื่อไม่ได้ระบุไว้ คุณยิ่งทำให้ปัญหาแย่ลงไปอีก เจ้าของสัตว์เลี้ยงมีส่วนทำให้เกิดปัญหา หนึ่งในปัญหาที่ใหญ่ที่สุดในการวินิจฉัยปัญหาระบบทางเดินปัสสาวะคือการโน้มน้าวใจเจ้าของสัตว์เลี้ยงว่าการทำงานที่สมบูรณ์นั้นมีค่า สัตวแพทย์ Joe Bartges ศาสตราจารย์ด้านการแพทย์และโภชนาการแห่งวิทยาลัยสัตวแพทย์แห่งมหาวิทยาลัยเทนเนสซีกล่าว แพทย์ ใน นอกซ์วิลล์ แม้ว่าการตรวจร่างกายที่ดีและการซักประวัติทางการแพทย์จะให้ข้อมูลมากมาย แต่การประเมินตัวอย่างปัสสาวะจะช่วยแก้ปัญหาทางเดินปัสสาวะได้หลายอย่าง ค่าใช้จ่ายในการเพาะเลี้ยงปัสสาวะมักจะคุ้มค่า เขากล่าว บางครั้งการตรวจวินิจฉัยนอกเหนือไปจากการตรวจปัสสาวะและการเพาะเชื้อในปัสสาวะ เมื่อสงสัยว่าเป็นนิ่ว การตรวจเลือดและเอกซเรย์สามารถให้เบาะแสเพิ่มเติมได้ ส่วนใหญ่แล้ว นั่นจะทำให้เราได้รับคำตอบ เจมส์กล่าว บางครั้งอาจไม่ทำ และเราต้องทำตามขั้นตอนที่พิเศษกว่านั้น การเอ็กซ์เรย์ด้วยสีย้อม บางครั้งใช้อัลตราซาวนด์ บางครั้งใช้ขั้นตอนที่เรียกว่า cystoscopy ซึ่งเราใช้กล้องเอนโดสโคปเพื่อดูบริเวณท่อปัสสาวะและกระเพาะปัสสาวะของสุนัขหรือแมว