การวิจัยสนับสนุนการใช้ว่านหางจระเข้เฉพาะที่ในสมัยโบราณเพื่อรักษาผิว อย่างน้อยก็สำหรับเงื่อนไขที่เฉพาะเจาะจง การศึกษาพบว่าเจลว่านหางจระเข้อาจมีประสิทธิภาพในการรักษาสภาพผิว ได้แก่ โรคสะเก็ดเงิน ซีบอร์เรีย รังแค แผลไฟไหม้เล็กน้อย รอยถลอกของผิวหนัง ผิวหนังได้รับบาดเจ็บจากรังสี แผลเริม สิว รอยแยกทางทวารหนัก นอกจากนี้ยังมีหลักฐานที่ชัดเจนว่า สรรพคุณว่านหางจระเข้ ซึ่งมีน้ำยางที่รับประทานเข้าไป  เป็นยาระบายที่มีฤทธิ์แรง ในความเป็นจริง น้ำว่านหางจระเข้เคยขายในยา แก้ท้องผูกที่ไม่ต้องสั่ง โดย แพทย์ แต่เนื่องจากความปลอดภัยของว่านหางจระเข้ยังไม่เป็นที่ทราบแน่ชัด องค์การอาหารและยาจึงออกคำสั่งในปี 2545 ให้ปรับสูตร  ยาระบาย ที่มีส่วนผสม ของว่านหางจระเข้ที่จำหน่ายหน้าเคาน์เตอร์หรือนำออกจากชั้นวางสินค้า เจลว่านหางจระเข้ที่รับประทานเข้าไป  ดูเหมือนจะช่วยลด  ระดับน้ำตาลในเลือดของผู้ป่วย  โรคเบาหวานได้ นอกจากนี้ยังอาจช่วย  ลดคอเลสเตอรอล ผลการศึกษาว่านหางจระเข้สำหรับเงื่อนไขทางการแพทย์อื่น ๆ ยังไม่ชัดเจน