แนะนำให้ใช้ทั้งการวัดค่าดัชนีมวลกายและการประเมินทางคลินิกของภาวะแทรกซ้อนที่เกี่ยวข้องกับน้ำหนัก 3 A BMI ที่ 30 กก./ตร.ม. ถึง 34.9 กก./ตร.ม. กำหนดโรคอ้วนระดับ 1 โดยระหว่าง 35 กก./ตร.ม. 2ถึง 39.9 กก./ตร.ม. ถือเป็นโรคอ้วนระดับ 2และอย่างน้อย 40 กก./ตร.ม. นับ เป็นโรคอ้วน ระดับ 3 โรคอ้วน ( ตารางที่ 1 ) 2,3,12อย่างไรก็ตาม ควรพิจารณาอายุ เพศ ระดับน้ำ องค์ประกอบของกล้ามเนื้อ การมีของเหลวในช่องที่ไม่ไหลเวียน (ที่สาม) และการมีมวลกล้ามเนื้อน้อย อาการบวมน้ำ การดูแลสุขภาพ และเนื้องอกปริมาณมาก ทั้งหมดควรได้รับการพิจารณาก่อนการจำแนกประเภท ทำ. 3คลาส 1, 2 และ 3 บางครั้งเรียกว่าโรคอ้วนเล็กน้อย ปานกลาง และรุนแรงตามลำดับ 12,18-20แนวทาง AACE/ACE ใช้คลาสเหล่านี้เพื่อระบุว่าผู้ป่วยมีความเสี่ยงปานกลาง รุนแรง หรือรุนแรงมากต่อโรคที่เกี่ยวกับน้ำหนัก 3 ควรพิจารณาเส้นรอบเอวในผู้ป่วยที่มีค่าดัชนีมวลกาย 25 กก./ตร.ม. ถึง35กก./ ตร.ม. รอบเอวอย่างน้อย 102 ซม. (ประมาณ 40 นิ้ว) ในผู้ชาย และอย่างน้อย 88 ซม. (ประมาณ 35 นิ้ว) ในผู้หญิง บ่งชี้ว่าโรคอ้วนลงพุง ซึ่งสัมพันธ์กับความเสี่ยงที่เพิ่มขึ้นสำหรับโรคที่เกี่ยวข้องกับไขมัน 2,3เกณฑ์ขั้นต่ำ (เช่น ≥ 94 ซม. [≈ 37 นิ้ว] ในผู้ชาย และ ≥ 80 ซม. [≈ 32 นิ้ว] ในผู้หญิง) ถูกนำมาใช้นอกสหรัฐอเมริกา การพิจารณาเชื้อชาติและการใช้เกณฑ์เฉพาะภูมิภาคอาจใช้ในการวัดความเสี่ยงของโรค 2,3ตัวอย่างเช่น ในผู้ป่วยที่มีกรรมพันธุ์เอเชียใต้ เอเชียตะวันออกเฉียงใต้ และเอเชียตะวันออก รอบเอวอย่างน้อย 85 ซม. (≈ 34 นิ้ว) ในผู้ชาย และอย่างน้อย 74 ซม. ถึง 80 ซม. (29-32 นิ้ว) ในผู้หญิงควรเป็น ใช้เพื่อระบุโรคอ้วนในช่องท้อง 3,17