นักวิจัยของ USC ได้ทำการศึกษาผู้หญิงวัยหมดประจำเดือน 1,897 คนในลอสแองเจลีสเคาน์ตี้ ที่ได้รับการวินิจฉัยว่าเป็นมะเร็งเต้านมในช่วงปลายทศวรรษ 1980 และกลางทศวรรษ 1990 และเปรียบเทียบผู้หญิงเหล่านี้กับผู้หญิงที่คล้ายกัน 1,637 คนที่ไม่มีมะเร็งเต้านม ผู้หญิงที่ถูกระบุผ่านทะเบียนมะเร็งตามประชากรของเคาน์ตี (โครงการเฝ้าระวังมะเร็งซึ่งรอสส์ชี้นำ) ถูกถามเกี่ยวกับประวัติการบำบัดด้วย ฮอร์โมน ทดแทนและการใช้ยาคุมกำเนิด การศึกษานี้รวมผู้ใช้ฮอร์โมนทดแทนระยะยาวจำนวนมากที่ตรวจพบว่าเป็นมะเร็งเต้านม (จากการศึกษาพบว่าสำหรับผู้หญิงที่ใช้การบำบัดแบบผสมผสานเป็นเวลา 10 ปีขึ้นไป ความเสี่ยงของมะเร็งเต้านมสูงขึ้น 50 เปอร์เซ็นต์เมื่อเทียบกับผู้ที่ไม่ได้ใช้ฮอร์โมนทดแทน)