(คริสตจักรแห่งอังกฤษ) มีอิทธิพลมากมายและมีความปรารถนาที่จะปฏิรูปมากกว่าศาสนา ศาสนจักรยึดถือการศึกษาอย่างเหนียวแน่นตั้งแต่การปฏิรูป พระราชบัญญัติความเท่าเทียมกันในปี ค.ศ. 1662 กำหนดให้นักบวช ครู หรือผู้สอนทุกคนในโรงเรียนเอกชนหรือโรงเรียนของรัฐ (แม้แต่ในบ้าน) จะต้องปฏิบัติตามพิธีสวดของคริสตจักรแองกลิกันและสมัครรับบทความสามสิบเก้าข้อ การส่งพระราชบัญญัติยังขยายไปถึงผู้สอน อาจารย์ เพื่อน และอนุศาสนาจารย์ในวิทยาลัยหรือมหาวิทยาลัยทุกแห่ง ครูที่ไม่ปฏิบัติตามจะถูกจำคุกและปรับ 5 ปอนด์สเตอลิงก์ พระราชบัญญัตินี้ยังคงใช้บังคับจนถึงปี 1869 และส่งผลกระทบต่อผู้ที่อยู่นอกคริสตจักรแองกลิกัน—รวมถึงพวกเควกเกอร์ เมธอดิสต์ แบ๊บติสต์ และยูนิทาเรียน นักปราชญ์ ที่เรียกรวมกันว่าพวกพ้อง รวมทั้งชาวคาทอลิกและชาวยิวด้วย [ Smith and Wise, 1989, 3–119 ทอมป์สัน, 1991, 28–58  หนุ่ม, 2520, 74 ]. พระสงฆ์และครูจำนวนมากถูกปลดออกจากตำแหน่งเพราะพระราชบัญญัตินี้ แต่จำนวนที่มากก็ไปตั้งโรงเรียนใหม่ที่อื่น พระราชบัญญัติ Five-Mile Act ได้รับการผ่านในปี 1665 เพื่อป้องกันไม่ให้สถานประกอบการใหม่ดังกล่าวตั้งขึ้นภายใน 5 ไมล์จากตัวเมือง[Howson, 1982, 46 ] พวกพ้อง โดยเฉพาะพวกหัวแข็ง7ลักษณะเด่นในบทความนี้ ทั้งฝ่ายที่ไม่เห็นด้วยและนักบวชนิกายแองกลิคันต้องการควบคุมการสอนศาสนาในโรงเรียน และทั้งคู่มีอิทธิพลต่อความพยายามที่จะควบคุมการศึกษาในศตวรรษที่ 19