ผลการศึกษานี้บ่งชี้ว่าการรับรู้พฤติกรรมของตนเองของเด็กมีอิทธิพลต่อทัศนคติที่มีต่อของเล่น สมมติว่าเด็ก ๆ ไม่แน่ใจเล็กน้อยว่าพวกเขาชอบของเล่นที่พวกเขาไม่ได้เล่นมากแค่ไหน และพวกเขาต้องการข้อมูลบางอย่างเพื่อกำหนดความเชื่อของพวกเขา เด็กๆ ที่อยู่ในสภาพถูกคุกคามรุนแรงมีเหตุผลภายนอกที่ชัดเจนว่าทำไมพวกเขาถึงไม่เล่นของเล่นนี้ สังคม พวกเขาจะต้องเจอกับปัญหาใหญ่แน่ๆ หากพวกเขาทำเช่นนั้น เนื่องจากเด็กเหล่านี้มักจะเห็นว่าสถานการณ์ทางสังคมเป็นสาเหตุของพฤติกรรมของพวกเขา พวกเขาจึงเชื่อได้ง่ายว่าพวกเขายังคงชอบของเล่นอยู่มาก อย่างไรก็ตาม สำหรับเด็กที่อยู่ในสภาพคุกคามเล็กน้อย เหตุผลภายนอกสำหรับพฤติกรรมของพวกเขาไม่ชัดเจนนัก พวกเขาเพียงแต่ถูกขอร้องไม่ให้เล่นของเล่น