ในบางแง่ เรื่องราวของบ้านผีสิงแบบดั้งเดิมนั้นดูแปลกตาและให้ความรู้สึกสบายใจเมื่อเทียบกับเรื่องราวที่ผีหลอกหลอนด้วยเทคโนโลยี (เช่นใน \"The Ring\" ซึ่งเป็นภาพยนตร์ปี 2002 ที่เกี่ยวข้องกับวิดีโอเทปผีสิง) หรือเรื่องที่ไม่แน่นอนมากกว่านั้น ดังที่ Junker อธิบายว่า “ผีสามารถติดตามได้ แต่บ้านไม่สามารถเคลื่อนที่ได้ ดังนั้นจึงมั่นใจได้ว่าแม้พื้นที่หนึ่งมีพิษ พิษนั้นก็ไม่สามารถแพร่กระจายได้ นี่เป็นจินตนาการเกี่ยวกับโลกที่มั่นใจได้ เพราะเรารู้ว่ามลพิษและความเป็นพิษที่แท้จริงนั้นแพร่หลายมากขึ้นและควบคุมได้ยาก” แม้ว่าสิ่งที่เกิดขึ้นในบ้านจะน่าสลดใจมากกว่าความชั่วร้าย แต่การหลอกหลอนเป็นวิธีการรักษาความทรงจำเหล่านั้นในเชิงพื้นที่ บ้านผีสิง ช่วยให้ร่างกายที่กระสับกระส่ายได้พักผ่อน ผู้กระทำการชั่วร้ายถูกเปิดโปง และเพื่อให้ประวัติศาสตร์ของบ้านหรือครอบครัวได้รับการเปิดเผย ทฤษฎีเทปหินเสนอในปี 1970 เป็นตัวอย่างที่ดี ทฤษฎีนี้ถือได้ว่าวัตถุที่ไม่มีชีวิต เช่น วัสดุก่อสร้าง สามารถบันทึกเหตุการณ์ฆาตกรรมและเหตุการณ์โศกนาฏกรรมอื่นๆ ได้ ความคิดที่ว่าสามารถฝังความทรงจำไว้ในบ้านได้อาจทำให้จิตใจดีขึ้นเมื่อระบบยุติธรรมของมนุษย์ล้มเหลว พาร์ทริดจ์ตั้งข้อสังเกตว่า ในอดีต “พระเจ้าจะทรงปรับสมดุลของระเบียบ และนำระเบียบออกจากความโกลาหล” ตอนนี้ “วัฒนธรรมมักจะทำแบบนั้นเพื่อเรา” เช่น ผ่านภาพยนตร์ที่ลงโทษความอยุติธรรมผ่านบ้านที่ไม่สงบ Junker เสริมว่าแนวคิดนี้ "น่าพึงพอใจสำหรับผู้อ่าน/ผู้ดู เพราะมันช่วยให้เกิดความยุติธรรมได้ แม้ว่าจะเป็นความยุติธรรมเหนือธรรมชาติและบางครั้งก็ถูกเข้าใจผิด ฉันคิดว่ามีบางอย่างเกี่ยวกับบ้านผีสิงที่เตือนเราว่าเราไม่สามารถหลีกหนีจากความผิดที่เรากระทำหรือบรรพบุรุษของเราได้กระทำไว้ อดีตจะไม่หายไป”