นิราศเกาะเกร็

  ยี่สิบเอ็ดกรกฎาคมสองห้าสี่สี่   โอกาสมีได้สู่แคว้นแดนเมืองหลวงใช้เวลาที่มีค่ากว่าทั้งปวง          ไปเกาะเกร็ดแล้วล่วง เพลินชมกินขนาบน้ำขนาบตามริมฝั่ง                   สายชลยั้งมหาชลาสินธ์เจ้าพระยาเพลินใจใคร่ยลยิน            ขนาบใจไว้สิ้นสองฝั่งน้ำ ท่าสะพานกรุงธนคนคอยท่า           รอคอยน้องขวัญตาเจ้ามาข้าม  เรือด่วนรี่เข้าท่าทุกโมงยาม            พี่คอยตามรอเจ้าด้วยเหงาใจ ขึ้นเรือด่วนป่วนใจอาลัยเจ้า           ด้วยเงียบเหงาด่วนจิตคิดไฉนลอยล่องกลางเจ้าพระยาคลาไคล  ทิ้งดวงใจคอยท่าท่าน้ำธน

ถึงโรงเบียร์เพลียใจหากไม่ดื่ม        ทุกข์โศกจางร้างลืมหายสับสนเบียร์ย้อมใจหายวิโยคโศกกมล  ย้อมใจคนด้วยน้ำเมาเผาโศกทรวงคุ้มเรือแก้วแก้วตามารอพี่               นวลฤดีอย่างอนง้ำทำหึงหวงเรือแก้วล้ำเลอค่ากว่าทั้งปวง           แก้วเป็นดวงกลางใจฤทัยเรียมถึงบางโพธิ์โธ่ท้ายเรือกระแทก      เหมือนจะแยกใจสลายสุขคลายเปี่ยมกระแทกเรือกระแทกใจเผาไหม้เรียมดั่งได้เยี่ยมยลทุกข์หายสุขใจข้างริมน้ำบ้านสวยรวยความสุข       เรียงรายผูกเคียงกันทันสมัยลมพนอคลอซัดสะบัดใบ           สะบัดใจให้เจ้าหายเหงาทรวง

ริมฝั่งซ้ายศาลารายเคียงวัดตึก        ไม่คักคึกเรียมให้ใจห่วงหวงข้างวัดเขียนเขียนรักมาหลอกลวง   พี่แปลบทรวงชอกช้ำระกำตนถึงเมืองนนทบุรีมีหลายหลาก              ผู้คนมากของดีมีสับสนลงเรือด่วนล่องมาตามสายชล    หวังกมลเที่ยวเกาะเกล็ดเตร็ดเตร่ใจกลางวารีมีมหาเภตรากว้าง                พี่อ้างว้างสุดเอ่ยคำขานไขเรือวนรอบเกาะเกร็ดระเห็ดใจ        สุดอาลัยนวลน้องเจ้ามองเมินถึงเกาะเกร็ดพี่ระเห็ดขึ้นไต่ถาม      แม่โฉมยามข้าวแช่ดีมีที่ไหนเจ้าชำเรืองตาแลชะแง้ใจ                 อยู่ข้างในวัดใหญ่ยายสมปองมีหลายหลากมากมายขายคนซื้อ  สาวรามัญสวยสมลือกว่าทั้งผองเครื่องดินเผาทอดมันปลาค่าควรลอง  หากหวังปองนวลน้องต้องขอชิมขนมหวานไปทานร้านคุณแอ๋ว เพลิดพลายแพร้วมากมายทั้งพายจิ้มดนตรีไทยไพเราะประพายพิมพ์      ทั้งอุ่นอิ่มท้องใจควรใคร่ลองวัดไทรม้ามัจฉาเต็มท่าวัด         เรือเลาะลัดริมฝั่งดั่งคนผองปลาแหวกว่ายไปมาพาลำพอง        คนก็จ้องดูปลาน่าเปรมปรีดิ์อุทยานเฉลิมกาญจนาภิเษก             อ่าองค์เอกเทอดราชาสง่าศรีฉลองนพรัตน์กษัตราธิบดี              พระภูมีขวัญหล้าประชาไทยโอ้เกาะเกร็ดระเห็ดมาเพลานี้               เติมชีวีต่อชีวาให้มาใหม่วัฒนธรรมสาวรามัญสวยสมใจ   ต้องร้างไกลพรากนุชสุดอาวรณ์ขอเทพไท้เจ้าพระยาจงดลช่วย     ให้ร่ำรวยเงินตราอย่าถ่ายถอนสุขภาพอนามัยเหมือนได้พร   แล้วจะย้อนมาเกาะเกร็ดอีกซักครา

                               ตุ่ย   ตองเจ็ด

                               วันที่    21  กรกฎาคม   พ.ศ.2544