ธารน้ำก่ำ

ธารน้ำก่ำ

ธารน้ำก่ำ นำรัก เรื่อยรินไหล

พาสองใจ ให้หวน รัญจวนหา

เหลือบชะแง้ แลไป ในธารา

คำนึงหน้า นวลน้อง ปองภิรมย์

น้ำก่ำย้ำ ยวนใจ ให้หวาดหวั่น

แม่จอมขวัญ ก่ำใจ ไม่ได้สม

ก่ำเพียงน้ำ ไหลไป ให้ตรอมตรม

พี่ระทม ก่ำใจ เพราะใครทำ

สองฝั่งน้ำ ทรามวัย เคยว่ายล่อง

เฝ้าแลมอง เนื้อนวล ชวนงามขำ

อยากว่ายเคล้า เคียงคู่ พธูนำ

แต่ต้องจำ จากนุช สุดอาลัย

เคยหาปลา คลาน้ำ นองไหลหลาก

เกี่ยวเหยื่อเบ็ด แล้วพราก ไปไฉน

ปลากินเหยื่อ เหมือนพี่ จากทรามวัย

เบ็ดเกี่ยวใจ ให้หมอง นองน้ำตา

ธารน้ำก่ำ นำรัก เรื่อยรินไหล

รินน้ำใจ มุ่งมาด ปรารถนา

ให้น้ำก่ำ น้ำใจ ในอุรา

ไหลไปคว้า คดโค้ง ขอบดวงดาว