อ่านเล่น ๆ แล้วแต่ใครจะเชื่อ (อย่าว่ากานนะ)
เป็นเรื่องจริงที่เกิดขึ้นกับเด็กคนนึงในจ.
พิษณุโลก
เด็กคนนี้ชื่อเอเป็นเด็กนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ สาม
วันนั้นเป็นวันสอบซ่อม
เอได้มาที่ รร เพื่อที่จะสอบซ่อม
ระหว่างที่รอเพื่อน ๆ อยู่นั้น
เอ ก้อเหลือบไปเห็นสิ่ง ๆ หนี่ง
เขาเดินเข้ไปใกล้ ๆ กับสิ่ง ๆ นั้น
มันคือกล่องใส่กระดาษกล่องหนึ่ง
เอนั้นไม่รู้ว่าในนั้นมีอะไร
แต่เขาก้อได้เก็บกล่องนั้นไป
หลังจากที่เขาสอบซ่อมเสร็จแล้ว
เอและเพื่อน ๆ ก้อกลับบ้านทันที
พวกเขาอยากรู้ว่าในกล่องนั้นมีอะไรซ่อนอยู่
ตกกลางคืนเอและเพื่อน ๆ ก้อไปสนาม
เดะเล่นและเปิดกล่อง ๆ นั้น
ข้างในกล่องมีกระดาษสีดำเขียนอยู่หนึ่งแผ่น
ในกระดาษแผ่นนั้นเขียนไว้ว่า
*
สวัสดี ราวชื่อเปลวเป็นเด็กนักเรียนคนนึง
เราถูกฆาตกรโลคจิด ข่มขืนและค่าหมกอยู่ในป่าแห่งหนี่ง
ที่นั่นหนาวเหน็บไม่มีแม้แต่เสียงหายใจของมนุษย์
เราพยายามร้องให้คนมาช่วยแต่ก้อไม่มีคายมา
ตอนนี้เราเหงาเหลือเกิน
จะมีครายมาอยู่เป็นเพื่อนเราบ้างไหม
ถ้าเทอไม่อยากให้เราลากเทอมาอยู่เป็นเพื่อนกันเรา
จากนี้ไปเป็นเวลา 7 ชั่วโมง
ขอให้เทอก็อปข้อความข้างบนนี้
ส่งต่อให้สืออะไรก้อได้
เป็นจำนวน 2 coppy
แต่ถ้าเธอไม่ทำตาม
อีก 7 ชั่วโมงนี้ฉันจะไปตามเทอมอยู่เป็นเพื่อน
*
หลังจากที่เอได้อ่านนั้น
เอก้อไม่เชื่อและไม่ยอมทำตาม
7 ชั่วโมงให้หลัง
เอและเพื่อน ๆ ก้อตาย
โดยที่ไม่มีสาเหตุ
***********************************-
เรื่องนี้เป็นเรื่องจริง
จนถึงขณะนี้
หมอและตำรวจยังไม่สามารถรู้ได้ว่า
คายที่เป็นคนฆ่าเด็กเหล่านั้น
__________

ตอนนี้พวกเทอได้อ่านกระทู้นี้
ก้อคงได้รับผลกระทบเหมือนกันหมด
นั่นคือ
เทอจะต้อง copy ข้อความนี้เป็นจำนวน 2 copy
แต่ถ้าเทอไม่ทำตามที่เด็กคนนั้นขอ
เทอจะต้องไปอยู่เป็นเพื่อกับเด็กคนนั้น

อีก 7 ชั่วโมงให้หลัง
ขอให้พวกเทอทุกคนโชคดี