บุคคลที่ 1. นางประหยัด เนื่องมัจฉา(มารดา)

เพราะ ท่านได้ให้กำเนิดเด็กตัวเล็กๆ ซึ่งก็คือข้าพเจ้านั่นเอง และท่านก็คอยดูแลเลี้ยงดูเป็นอย่างดี คอยป้อนข้าวป้อนน้ำเมื่อข้าพเจ้ายังเด็กข้าพเจ้าภูมิใจมาก

บุคคลที่2. นายสี เนื่องมัจฉา(บิดา)

เพราะท่านนั่นคอยช่วยกันกับมารดาของข้าพเจ้าเลีย้งดูข้าพเจ้ามาตั้งแต่ยังเล็กๆจนเติบโตมาเป้นคนได้เท่าทุกวันนี้ข้าพเจ้าภูมิใจมาก

บุคคลที่3. จิต ภูมิศักดิ์

เพราะข้าพเจ้าชอบในนิสัยใจคอของท่าน ท่านเป็นคนเด็ดเดี่ยวกล้าหาญ ไม่ยอมแพ้ใครง่ายๆ

บุคคลที่4.ท่านกรมหลวงประจักร

เพราะท่านคอยปรกปักรักษาชาวอุดรธานีให้ร่มเย็นเป็นศุขตลอด และเป็นที่เคารพบูชาของชาวอุดรธานีทุกคน ตอนท่านยังมีชีวิตอยู่ท่านได้ทำคุณงามความดีและคุณประโยชน์มากมายเช่น สร้างโรงพยาบาลค่ายประจักร

บุคคลที่5. พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว พระภูมิพลอดุลยเดช

เพราะพระองค์ทรงเป็นพระมหากษัตริย์ที่มีทศพิศราชธรรมในพระราชหฤทัยปรกครองประชาราชอย่างร่มเย็นเป็นสุขโดยตลอดมา และพระองค์งานหนักมากที่สุดหาที่เปรียบมิได้เลยข้าพเจ้าภูมิใจมากที่ได้เกิดมาเป็นประชาราชในปรกครองของพระองค์

ครูคนที่1. ครูวิจิตรา แสนอุบล(ร.ร.บ้านตาดราษฎสมบูรณ์)

เพราะครูได้สอนสิ่งต่างๆนาๆให้ข้าพเจ้าตอนข้าพเจ้ายังเป็นเด็กครูคนนี้ทำให้ข้าพเจ้าโตมาเป็นวัยรุ่นที่ดี

ครูคนที่2. ครูกองศรี  เชิญชม(ร.ร.ตาดทองพิทยาคม)

เพราะครูกองศรีนี้ทำให้ข้าพเจ้ามีทุกวันนี้ได้คือครูกองศรีคอยแนะนำแนะแนวให้ข้าพเจ้าโดยตลอดจนข้าพเจ้าย่างก้าวเข้าสู่มหาวิทยาลัย

ครูคนที่3. ครูพิศมัย บะคะ (ร.ร.ตาดทองพิทยาคม)

เพราะครูพิศมัยนั้นคอยอรบเรื่องระเบียบวินัยการแต่งกายสมัยเคยม.ปลายครูพิศมัยจะเข้มมากๆๆกับเรื่องพวกนี้ข้าพเจ้าจึงชอบ

ครูคนที่4. ครูศรายุทธ ธิศรีชัย (ร.ร.ตาดทองพิทยาคม)

ครูคนนี้จะเต็มที่กับนักเรียนมากๆในด้าวิชาการเพราะแกเป็นฝ่านวิชาการเรียนกับแกแล้วติดตรงไหนไม่รู้ตรงไหนถามได้เลยแกจะเป็นคนที่เก่งมากเลย

ครูคนที่5. ครูคำภา กระทุ่มขันธ์ (ร.ร.บ้านตาดราษฎสมบูรณ์)

เพราะเป็นครุที่นักเรียนกลัวที่สุดในโรงเรียนได้ยินแค่เสียงก็ตนตกใจกลัวแล้วแกเป็นคนที่เสียงดังและตีเจ็บด้วยเจ็บมากๆเลยหล่ะครับ